-
Հայրի՛կ, որ դու գնում ես աշխատանքի
ի՞նչ ես անում:
-
Փող եմ աշխատում:
-Փողն ինչի՞ համար է:
-
Փողով մենք հաց ենք առնում, քեզ համար խաղալիքներ ու հագուստ, շոկոլադ, որ դու ուտես, մեծանաս:
-
Հայրի՛կ, փողն ուրեմն լավ բան է՞:
-
Ա՛յո, լավ բան է, ինչպես տեսնում ես:
-
Հայրի՛կ, մենք շատ փող ունե՞նք:
-
Ո՛չ, բալիկս…
-
Ինչու՞ հայրիկ…
- Չունե՛նք բալիկս:
- Որովհետև դու քիչ ես աշխատու՞մ:
- Ո՛չ,
բալի՛կս. ես ամեն օր գնում եմ աշխատանքի, դու գիտե՛ս:
- Բա ինչու՞ մենք շատ փող չունենք:
- Չգիտեմ:
- Բա ինչու՞ ուրիշները շատ փող ունեն:
- Չգիտեմ:
- Հայրի՛կ, որ մեծանամ, ես էլ եմ աշխատելու՞:
- Ա՛յո, բալիկս:
- Ես շատ փող կունենա՞մ:
- Բայց ինչու՞ ես ուզում շատ փող ունենալ:
- Ուզում եմ միշտ շատ լավ բաներ գնել… Հայրի՛կ, ամենալավ բանը փողն է՞:
- Ո՛չ:
- Բա ի՞նչն է:
- Արդարությունը, ազնվությունը…
- Արդարությունն ի՞ նչ է, հայրի՛կ:
- Բալի՛կս,
դա շատ դժվար է բացատրել… Եթե մի քանի խոսքով ասենք, դա երբ ուրիշի փողը կամ նրա փողով գնած բարիքները չեն խլում…
- Բայց դա գողություն է չէ, հայրի՛կ:
- Ա՛յո, նաև գողություն, բայց անարդար մարդիկ և գողերն ունեն իրենց պատճառներն անարդար լինելու համար:
- Հայրիկ բա ազնվությունը որն է՞:
- Է՜հ, բալի՛կս, դու այսօր շատ դժվար հարցեր ես տալիս. Միգուցե՞, գնաս քնելու…
- Ինչու՞, հայրի՛կ:
- Որ մեծանա՛ս, արդար մարդ դառնա՛ս և չխլե՛ս ուրիշի ունեցածը…
Կալիֆորնիա,
16 նոյեմբեր 2014թ.
